“İlk karganın tüyünü sakla, susuz bölgeye geldiğinde kusurlu bir yaratık olarak paradoksu anlayacaksın.” bekleme sanatı üzerine… kişisel fikir çölün kıyısına gelmişti, sıcağın parçaladığı taş parçacıklarının ufalanıp kum örtüsünün altına gizlendiği yere. tek bir yaşamı olduğu biliyordu, ama içindeki acele etme güdülerini tamamen yitirmişti, zamanın farklı algılandığı ve insanları pek fazla incitmeden, sanki hiç akmazmış gibi […]
ADAM, SANKİ DUVARLARIYLA tavanı arada sırada açılıp ay ışığının içeri girmesine izin veriyormuş gibi değişken renklere bürünmüş, kasvetli geniş bir mağaranın içindeydi. Öyle ki bu duvarların aslında sadece okyanusun ve dağların üzerinde kümelenmiş bulutlar olduğuna inanmak çok zordu ve ay ışığı her şeye rağmen bulutları deliyor, lekeleyip boyuyor ve adamın şu anda üzerinde durduğu kumsalı […]
AĞARTILMIŞ BĐR KAFATASI rengindedir teni; ve omuzlarından aşağı dökülen uzun saçları süt beyazı. Đki kızıl ve karamsar göz, ince, güzel başından dikilmiş bakıyor, sarı cüppesinin bol koUanndan çıkan iki incecik el, yine kemik rengi, kocaman yekpare yakuttan oyulmuş bir tahtın kollarına dayalı duruyor. Kızıl gözler sıkıntılı ve bazen bir el, beyaz buklelerin üzerinde duran hafif […]