Sahnede bir geçiş odası görülür. Eşya azdır: Küçük bir masa, birkaç iskemle. Sahnenin (oyuncuya göre) sol köşesi bir perdeyle kapatılmıştır. Sağda ve solda yan çıkışlar. Dipte, büyük camlı kapının açıldığı karanlık bir oda ve bu odayı parlak ışıklı bir salona bağlayan bir kapı. Kapının camlarından bu salonda çok zengin bir sofranın kurulu olduğu görülmektedir. Gece, […]
Bir Kuzey İtalya kentinde. Bugün. Sahnede bir geçiş odası görülür. Eşya azdır: Küçük bir masa, birkaç iskemle. Sahnenin (oyuncuya göre) sol köşesi bir perdeyle kapatılmıştır. Sağda ve solda yan çıkışlar. Dipte, büyük camlı kapının açıldığı karanlık bir oda ve bu odayı parlak ışıklı bir salona bağlayan bir kapı. Kapının camlarından bu salonda çok zengin bir […]
Sahne, Costanova’da yayınlanan “Vedetta Repubblicana” gazetesinin yöneticisi Leopoldo Paroni’nin orta halli çalışma odasını gösterir. Gazetenin yönetim yeri de, Cumhuriyetçi Parti İlçe Başkanı Paroni’nin evindedir. Paroni yalnız yaşadığı ve her türlü rahatlığı, bu arada (anlaşılıyor) temizliği de biraz aşağı gördüğünden olacak, gerek eski, kırık dökük eşyalar, gerekse yer düzensizlik ve pislik içindedir. Yazı masasının üstü, dağ […]
1867’de Agrigento’da doğdu, 1936’da Roma’da öldü; büyük bir sanatçı, iyi ve onurlu bir adam ünü bıraktı arkasında. Ölümünden iki yıl önce Nobel Yazın Ödülü’nü almıştı. Bütün dünyada başarı ve ün kazanmıştı ama, oldukça geç ve sıkıntılarla dolu güç bir yaşamdan sonra. Babası varlıklıydı. Palermo’da okuduktan sonra Bonn Üniversitesi’ni de bitirip Roma’ya yerleşmişti. Yazınla uğraşıyordu yalnızca. […]
Karım ve Burnum Aynanın önünde alışılmadık biçimde duraksamış olduğumu gören .karım, “Ne yapıyorsun?” diye sordu. “Hiç,” dedim, “şurama bakıyorum, burnumun içine, şu burun deliğime. Dokununca biraz canım yanıyor.” Kanın gülümseyip, ..Burnunun hangi yöne doğru yamuk olduğuna bakıyorsun sanmıştım,” dedi. Kuyruğuna basılmış bir köpek gibi hışımla dönüverdim. “Yamuk mu dedin? Bana mı? Benim burnuma mı?” Karımsa […]