FilisƟn cephesindeki subay arkadaşlarının “Cehennem Topçu” dedikleri, Yüzbaşı Cemil, dürbünü indirmeden kısa kısa gülünce, teyzesinin kızı Neriman gözlerini örgüsünden kaldırıp pencereden baktı: — Neye güldünüz? — Hiç… — Kuzum neye güldünüz? — “Bataryateeş” diye bağırsaydım, korkar mıydın? — Ödüm kopardı. — Dalmışım. Cemil dürbünü indirdi. Bizim bölükler karşı tepeye saldıracaklarmış da koruma ateşi açacakmışım, gibi […]
İttihatçıların ünlü fedailerinden Abdülkerim Bey soluğunu tutuverdi. «Ne var? Nedir o?..» Bir polis koşuyor… Meçini kalçasına bastırmış… Vapura koşuyor. Abdülkerim Bey sendeledi, omuzu üstünden kapıya baktı. Bir yere tutunmak ister gibi debelenerek dirseğiyle emektar parabellum’unun katığını buldu. Yana kayıp dışardan görünmemeğe çalışarak rıhtımı gözetledi. Polis, kalabalığı yarmaya uğraşıyordu. Yavaşlamıştı. «Savuşmalı… Yakaladılar mı söyletir Ekrem… Söyletir […]
Kapı yavaş yavaş, ihtiyatla açıldı. Biraz aralık durdu. Sonra çıplak ayakların hafif şıpırtısı işitildi. İstanbullu yeni uyanmışƨ. Yaƴğı yerden içeri gireni göremiyordu. Ama kim olduğunu biliyordu. Mahsustan büyük sesiyle sordu:. — Kim o? Cevap veren olmadı. — Kim o? — Aduş… — Aduş… — Hey… — Kız “Hey” ne demek? Aduş? — Efendim. — Sabah […]
Düşün ve edebiyat dünyamızın dev ismi Kemal Tahir’in, F. M. Duran takma adıyla yazdığı özgün polisiye maceraları yıllar sonra yeniden yayımlanıyor. – Eller havaya! dedim. Eller yukarı, kalbimin orangutanı… Küçük siyah gözlerinden bir kin ışıltısı geçti. Boynumu bu sırada yakalasa işimin harap olacağını anladım. Yerdeki tabancayı ayağımla bir kenara attım. – Şimdi beni iyice tanıdın […]
Önü sıra sürüklediği kurşuni bulutlarla ufuktaki dağları silerek Ege Denizi’ne, ağlamaklı bir şubat akşamı iniyordu. Oldum olası güneş yüzü görmemişe benzeyen gün baƨda, bir damla kızıllık yoktu. İmbat düşmüş, yaşlı şilepte rüzgâr ıslıklarının yerini, yorgun makinelerin ıslak hırılƨsı, zangırdayan gövdenin demir gıcırƨsı almışƨ. Güvertede ķçılarla sandıklar karmakarışık, bütün demirler paslı, donanım ipleriyle brandalar lime limeydi. […]
Polisiye tarihimize kısa bir yolculuk A. Ömer Türkeş 1930’lu yılların ortalarında Peyami Safa, Server Bedi takma adıyla eski Cingöz Recai öykülerini yeniden yayınlayıp, ayrıca yeni Cingöz Recai maceraları hazırlayınca Kemal Tahir bunu eleştirmiş ve Ziya İlhan’a yazdığı bir mektupta: “Peyami, Cingöz Recai maceralarından 70.000 adet bastırıyormuş” diyerek arkadaşına da benzer öyküler yazıp para ve ün […]
Sen-Jan şövalyelerinden Notüs Gladyüs, sayvana çıkan merdivenin kapısında, hancı güzeli yerine, karayağız oğlanı görünce somurttu. “Oynaşını yolladı kancık! Gömleğin temizliğinden belli bununla yattığı…” Karının gelmemesine değil, oğlanın çok yakışıklı, çok da çalımlı olmasına kızmıştı. “Silahşörden ürker uşak takımı… Hanımının koynuna girdiğinden mi palikaryalık taslıyor, bu köpek?..” Delikanlı, pazı güçlerine güvenen yeniyetmelerin kasıntısıyla yaklaşıp elini göğsüne […]
Murat, yemek dönüşü kravatı çözüp masanın üstüne atmış, kahveyi bitirince de kendisini çalışmaya zorlamak için gömleğin kollarını sıvayıp kâğıtları önüne çekmişti. Kâğıtlar: Başta birinci sayfanın planı… Sekiz tane boş sütun… Bunların şurasına burasına konulacak fotoğrafların yerlerini gösteren, küçüklü büyüklü birkaç dörtgen… İç haberleri gibi dış haberleri de incir çekirdeği doldurmaz, Anadolu Ajansı bültenleri… Çoğu telefonla […]
Evet, vaktin birinde, Çakır Kâhyalardan Halil efendinin Ömer oğlan, Başıbozuk paşası Dilâver ağayı, katiyen adam hesabına almayıp herifin kahpesini güpegündüz atına hoplatarak Yediçmar yaylasına çıkarmıştı da, dünyanın yüzüne «Yiğit -Erkek» diye nam salmıştı. Ömer oğlanın gösterdiği by hüner karşısında, Çorumlular çok laf ettiler ama, o kadar şaşmadılar: — Kan meselesidir, böyle olur. Delikanlı kısmı on […]
“Beni mahvettin, Cafer, Allah belanızı versin!” İhsan böyle söyleyerek içeri girdi. Elindeki buruşuk gazeteyi masanın üstüne bırakıp beyaz, tombul eliyle bunun üzerine iki kere vurdu: “Resim de ne demek oluyor,” diye oturdu. “Siz lüzumsuz resimleri bu gazetelere neden basıp durursunuz kuzum?” “Hayrola! Çıplak kadın resimlerini mi?” “Tamam… Bir bu eksikti… Ben resim diyorum. Elbiseli resim. […]
Pelvan Vahit, sesini kısarak ikinci defa seslendi: – Mustafa dedim, namussuz … – Dur efendi … – Duru neymiş? .. Biraz da biz bakalım … – Hüst… -Kulaksızın Mustafa elini aşağıya dogru salladı-: Sen nasıl bakabilirmişsin yahu? Agam Murat’ın Feride oynamakta … – Hep mi Feride oynamakta bir saattir7 .. – Hııı .. . – […]
“Yiğit bu dünyada nam için yaşar.” I Sarhoş gibi sarsak sarsak yürüyen kara sıpa, her nedense arada bir duruyor, kulaklarını dikip bir zaman arkasına baktıktan sonra koşarak anasına yetişiyordu. Bektaş Emmi: “Sıpa milletinin de huyu işte bu,” diye düşündü, “körpeyken oyuncu olur sıpa kısmı, lâkin kocayıp yükün altına girdi mi nodullamadan iki adım atmaz. Hele […]
Mazmanoğlu Hacı Aptullah bir haftadan beri, yani on iki yıl ağır hapis cezasının üç ay kaldığını anladığı günden beri, yerinde duramıyordu. Mahpus damında mahpus milleti aklını sıçratıp sayı saymayı unutarak ayı günü birbirine karıştırmadıkça bin yıl cezası olsa kaçını yattığı, çıkmaya kaç gün kaldığını hüve hüvesine bilir, bilmekten başka apansız sorulsa, hiç duraklamadan aynen askeriye […]
Boyu uzun, omuzlan genişti. Elleri reglan, pardesüsünün ceplerinde geniş geniş adımlarla yürümesi en vesveseli insanlara bile güven verirdi. Bahçe kapısının çıngırak sesine çıkan uşağa yaklaştı. Sağ elini cebinden çıkan polis rozetini gösterdi: — Müfettiş Asley, dedi, sayın Lord Kallebriç’ten özür dilerim. Kendileriyle derhal ve mutlaka görüşmek zorundayım. İhtiyar uşak: — Buyurun bay müfettiş, diye yol […]
1492 yılının Ağustos ayı. Dışarıda bunaltıcı bir sıcak var. Bu sıcak Vanozo di Katone’ye gebeliğinin verdiği sıkıntıyı bir kat daha arttırıyordu. Genç kadın üzerindeki ince örtüyü büsbütün attı. Gözlerini baygınlaştırarak tavanın muhteşem oymalarına daldı. Roma’da dillere destan olan bu şahane sarayı Lükres’i doğurduğu zaman kocası Kardinal Aleksandr Borjiya hediye etmişti. Vanozo kocasının ihtiraslı öpüşlerini özleyerek […]
Aslına bakılırsa, Narlıca köyünün başına, bu Parpar belasını «Sürgün Kınını» yılında Çorum’un namlı tütün kaçakçısı Gavur Ali sarmıştır. Eski kitapların «Taun», köylü milletininse «Sürgün Kırımı» .dediği bu illet, buralara bir yaz ortasında hacılarla beraber geldi, çok ocaklar söndürdü, sofralarında yirmi – otuz kaşık çalışan nice konaklan yıktı. Köylünün can kaygısına düştüğü, ölü gömmekten yetim – […]
